Garantie en heroepingsrecht als webshop, hoe ga je hier mee om.

Stel het volgende voor: ik verkoop via mijn webwinkel sauna's en sauna attributen voor een bedrijf in mijn buurt.
Eenmaal een sauna verkocht is, levert dat bedrijf aan huis, geeft het de klant zijn factuur, en verleent de dienst na verkoop.

Maar wat met de garantie en het herroepingsrecht ?
Ben ik als verkoper verlicht daar voor in te staan ?
Als iemand niet tevreden is met zijn sauna attribuut, moet hij dit dan terug sturen naar mij ? Of naar het bedrijf dat geleverd heeft ?
Ikzelf en het bedrijf zijn akkoord dat het bedrijf dat voor zijn rekening neemt, maar wat zegt de wet hierover ?
Ben ik als de eigelijke verkoper hier niet verantwoordelijk voor ?

En wat met de garantie ?
Het bedrijf wenst in te staan voor de garantie, maar ben ik als de eigenlijke verkoper, verantwoordelijk volgens de wet ?

Hoe gaan jullie hier mee om ?

De naam op de factuur is belangrijk. Die is de verkoper. Garantie is iets van de fabrikant. Heeft in principe niets met de verkopende partij te maken.

hmm...even verder opgezocht.. In België is het anders:
http://economie.fgov.be/nl/ondernemingen/Marktreglementering/Handelspraktijken/garantiewet/
( site van de overheid over de garantiewet )

Dit gaat over verkoop of afstand ( bv via internet )

------------------------------

Volgens deze wet is de eindverkoper aansprakelijk voor elk gebrek aan overeenstemming dat bestaat bij de levering van de goederen en dat zich manifesteert binnen een termijn van twee jaar te rekenen vanaf voornoemde levering.
...

...
Wanneer u de (eind) verkoper bent bij wie de consument zijn aankoop verricht heeft, dient u aan het gebrek aan overeenstemming tegemoet te komen op basis van de wettelijke bepalingen betreffende de wettelijke waarborg van de consument.

U kunt de consument niet verplichten om zich tot de fabrikant te wenden om de wettelijke waarborg te regelen. Dit gezegd zijnde kunt u de fabrikant zelf raadplegen om inlichtingen in te winnen over de technische mogelijkheid tot herstelling of over de evenredigheid van een wijze van herstelling ten opzichte van de andere.

-------------------------------

Zo staat het letterlijk.

Dat klopt ja.... De comsument heoft zelf niet naar de fabrikant voor een garantie geval. Dat moet altijd via de verkoper. Maar... Tijdens een garantie geval kost het jou niets het is aan de fabrikant om het op te lossen. Het zal jou hooguit een paar telefoon en email kosten meer niet.

En als uiteindelijk de fabriek zegt dat het niet onder de garantie valt heeft de klant gewoon pech. Dat is overal zo en altijd zo geweest.

In dit geval ook is de naam bepalend wat er op de factuur staat. Staat daar de naam van je leverancier op. Dan moet de klant in principe daarheen. Maar je zou uit klantvriendelijkheid gewoon tussen kunnen zitten en de klant helpen.

Hoe dat in belgie zit weet ik niet maar zo werkt dat toch wel een beetje in Nederland. In Nederland moet je ook naar de verkoper gaan waar je je spullen gekocht hebt. Je mag ook naar de fabrikant. Behalve bij Makro. Ik weet niet of er ook anderen zijn, maar stel je voor dat je een tv koopt (voor jezelf) bij Makro. Als de TV kapot is binnen de garantie termijn kan jij niet naar Makro gaan. Makro accepteert dat niet. Dan moet je rechtstreeks naar de fabrikant.

ok, bedankt voor de info

@BPF: Als verkoper ben je in Nederland volgens het BW eindverantwoordelijk voor je producten.

De koper heeft niets met de leverancier te maken.
JIJ verleent garantie volgens Nederlandse of Europese regelgeving, ongeacht de garantietermijn die jij of je leverancier in je voorwaarden of website vermeldt en of jouw leverancier jou garantie geeft of niet.
Zoals de Belgische wet dit stelt, zo is het ook in Nederland.

Voorbeeld: als je een televisie koopt en die geeft na 2,5 jaar de geest, heb je nog steeds garantierechten, ondanks dat de fabrikant maar 1 jaar fabrieksgarantie geeft. De wetgeving in het land van verkoop is bepalend en in Nederland is echt de verkoper aansprakelijk.

Hier is voldoende jurisprudentie over te vinden.

Ongeacht wat jij als verkoper of jouw leverancier aan garantievoorwaarden hebben, is het Burgelijk wetboek bepalend, zoals in het erder genoemde voorbeeld.

Consuwijzer:

Veel consumenten denken dat zij standaard recht hebben op twee jaar 'garantie'. In de Europese Richtlijn Koop en Garantie is inderdaad een wettelijke termijn van twee jaar opgenomen. Dit is een garantietermijn die als minimum is voorgeschreven aan de lidstaten van de EU. Elke lidstaat mag daar andere regels voor maken. Zolang deze regels maar voordeliger zijn voor de consument.

Bij het omzetten van de Europese Richtlijn naar Nederlands recht is ervoor gekozen om deze twee jaar niet over te nemen. In de Nederlandse wet staat dat het product dat u koopt 'deugdelijk' moet zijn. Van veel producten mag u verwachten dat deze langer meegaan dan twee jaar. In veel gevallen kunt u de verkoper dus ook na twee jaar nog aanspreken volgens de Nederlandse wet.

U moet het product een bepaalde tijd zonder problemen kunnen gebruiken. Voldoet het product niet aan de verwachtingen die u ervan had mogen hebben? En hebt u het product normaal gebruikt? Dan kan er sprake zijn van een ondeugdelijk product.

Voorbeeld
Van een wasmachine mag u verwachten dat die een langere tijd meegaat dan een paar schoenen voor uw kind. Gaat uw wasmachine na vier jaar stuk, en is het niet uw schuld? Dan hebt u volgens de wet nog steeds rechten. U kunt dan nog teruggaan naar de verkoper. Hij moet u een goede oplossing bieden." (dus niet de toeleverancier of fabrikant)

Ok, bedankt voor de verduidelijking, zo had ik het ook eerder begrepen.
Het speelt dus ook geen rol wie de factuur levert, als ik het goed begrijp.


Het plaatst een internetverkoper wel in een moeilijke positie vind ik.
Je bent mogelijks verantwoordelijk voor de herstelling, vervanging of terugbetaling van een product waarvan jij niet de fabrikant bent, maar die gewoon door jou werd verkocht.

e bent mogelijks verantwoordelijk voor de herstelling, vervanging of terugbetaling van een product waarvan jij niet de fabrikant bent, maar die gewoon door jou werd verkocht.

Das toch logische hoe zou je het anders willen doen. Dat consumenten het met de fabrikanten regelt? Daar hebben consumenten niks mee te maken. Ook niet wat er op de factuur staat wie er leverd. Jij verkoopt het aan de consument die heeft toch er niks mee te maken dat jij het door een ander laat leveren/factureren.